Gastblog: Workshop tunisch haken

Vorige week ging een groep van ons HandWerkCafé op uitstap. Dat ik zelf niet meekon, konden jullie hier al lezen.
Katrien, die reeds een hele tijd niet kan haken, reed mee en maakte dit verslag.


Op een zonnige donderdagmorgen om 8.30u staan 15 dames op een parking van een Rijkevorselse supermarkt in een groepje bij elkaar. Gebabbel en gegiechel, net een bende schoolmeisjes die op uitstap gaan. Ze verdelen zich over 4 auto's en rijden zo naar Alphen aan den Rijn, bestemming Echtstudio. Het verkeer zit mee en iedereen komt iets na tienen aan.  

Vol enthousiasme stapt deze bende kakelende dames de winkel binnen. Sommigen waren er nog nooit geweest en keken hun ogen uit in dit wol-walhalla. Maar ook diegenen die er al geweest waren, maakten vlug een rondje in de winkel om de nieuwigheden te bekijken.

Om 10.30 u was het dan zover, we verzamelden aan de grote lange tafel achterin de winkel: de workshop Tunisch Haken kon beginnen. De tafel was, zoals gebruikelijk, voorzien van allerlei lekkers en ieder kreeg een drankje. 

 Er lag ook voor iedereen een pakje van knit-pro klaar, iets vreemd met een draadje. We hadden gedacht een metalen tunische haaknaald te gebruiken, maar neen hoor, meteen aan de slag met het goede werk: het was een draad van 60cm met 2 afsluitkapjes, waarop ieder nog een verwisselbare opzethaaknaald kon plaatsen. 

De vrolijke lesgeefsters Sandra en Ina toonden hoe je de haaknaald kon monteren op de draad, ze gaven iedereen een passende opzethaaknaald.  Tunisch haken doe je met 2 maten groter dan normaal, we gingen aan de slag met Stylecraft, dus haak je gewoon tot los, dan kreeg je maat 6, haak je eerder vast dan kreeg je maat 6,5.

Sandra gaf de uitleg over hoe Tunisch haken werkt en hoe je moet opzetten. En toen werd het stil, verbazend stil!  
Als je wil weten hoe je 15 dames stil kan krijgen, heel simpel, leer ze een nieuwe haaktechniek! Iedereen zat super geconcentreerd te werken, sommigen met de tong tussen de tanden. 

Het was opletten die eerste rijen, ook even aanpassen voor de meeste dames die moesten overschakelen van de (in België courant gebruikte) pengreep, naar het bovenhands vasthouden van de haaknaald. 

Na een tijdje kwam er al iets meer geluid, er werden bollen wol gewisseld en Sandra en Ina legden behalve de basissteek, nog enkele andere steken uit. Dit ging heel gemoedelijk, per 1 of 2 personen zodat ieder op zijn eigen tempo verder kon haken. Tussenin werd nog een drankje bijgeschonken, eens bij de buurvrouw gekeken, maar eigenlijk vooral ijverig gehaakt.

Om 13.00 u liep de workshop ten einde. Voor de meesten was twee en een half uur genoeg, de hoofdjes zaten vol, de concentratie was op.  Ieder had de basissteek en minstens 2 andere steken geleerd, sommigen hadden nog meer variaties gemaakt. Vol trots werden de werkjes aan elkaar getoond. Een nieuwe wereld vol mogelijkheden was opengegaan. Hiermee kan je kussens, babydekentjes, pannenlappen, vesten, sjaals, maken... En ik wil dit doen, en ik ga dat maken... De inspiratie borrelde op, net als het stemvolume.

Er was nog tijd om uitgebreid te gaan neuzen in de winkel, te kijken naar de vele voorbeelden, ook van Tunisch haken, de nieuwe boeken, wol en katoen bolletjes, haaknaalden enz. Er werd uitgebreid geshopt, het is natuurlijk heel verleidelijk als je vol ideeën en enthousiasme na zo'n workshop in zo'n winkel rondloopt. Het blijft het gevoel van een kind dat rondloopt in een snoepjeswinkel.

Rond 14u waren we klaar, maar hongerig. Eén auto reed meteen terug naar Rijkevorsel. Maar de meesten gingen nog iets eten in een plaatselijke gezellige bistro alvorens huiswaarts te keren.

Het was een leerrijke en leuke dag!  De workshop bij Echtstudio was super verzorgd met vakkundige lesgeefsters. En gelukkig was er in de koffers van onze auto's voldoende plaats voor al onze nieuwe aankopen ;).


Ik heb blijkbaar heel wat gemist... Merci Katrien voor het verslag en de foto's!