zaterdag 27 januari 2018

Bedrukte Aster-sweater

Ik wilde al langer eens een sweater maken voor mezelf. Hier en daar kwam ik de Aster-sweater tegen van LMV. Het zag er vrij gemakkelijk uit, dus op zoek naar stof. Ik vond een mooi okergeel stofje, ideaal om zelf nog te bedrukken tijdens de lessen Vrije Grafiek.

Hier en daar las ik dat de Aster-sweater redelijk kort was, zowel aan het lichaam als de mouwen. Ik verlengde het patroon met 13 cm, de (driekwart)mouwen met 17 cm, zodat het lange mouwen werden. Het mooiste aan deze sweater vond ik de hals. Alle tips op verschillende blogs gelezen, opmerkingen in acht genomen en daarna de stof geknipt.

Om de stof te kunnen bedrukken, kleefde ik ze met spuitlijm op stevig karton. Zo bleef ze zeker mooi glad liggen op de zeefdruktafel.
Een mooi kleurtje gemengd en tijdens 1 lesdag kreeg ik alle stukken stof bedruk.

Ik ben zeer tevreden over de bedrukking; fijne lijnen, fijne figuren, niet te opvallend...






Om de inkt te fixeren, streek ik thuis (langdurig) over de stof. Daarna kon het naaien beginnen.
Dit verliep zó vlot, dat ik tussendoor vergat foto's te nemen.




De sweater zag er geweldig uit, op de kleerhanger. Maar toen ik hem aanpaste...
Hij past bij mij, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het model flatteert me absoluut niet. Vooral de halslijn was niet mooi, net hetgeen waarvoor ik graag dit model wilde maken :(. Er zijn foto's, maar ze zijn niet geschikt voor publicatie ;).

Teleurgesteld nam ik de sweater mee naar de les. Iedereen was vol lof. Een van onze leerkrachten trok hem aan en bij haar zat hij als gegoten! Perfect van lengte, zowel aan het lichaam als aan de mouwen én de halslijn was zoals ik het bedoeld had.
Helaas, geen foto om hier te publiceren.

Enkele dagen later wilde Sabine tijdens ons HandWerkCafé wel even voor me poseren. Ook bij haar zat de sweater direct goed. De halslijn paste mooi aan.





Detail van de schouder en van de bedrukking.



Zij was direct kandidaat om de trui over te nemen ;).
 


Jammer voor haar, maar ik kan er (nog) geen afstand van doen. Hij mag nog een tijdje op de kleerhanger blijven hangen, zodat ik er naar kan kijken.














donderdag 11 januari 2018

Lili

Eindelijk, ein-de-lijk, heb ik een tas gemaakt uit het boek van Annelies. Ik had al heel vaak het boek doorbladerd, maar nu kwam het er van: ik maakte een tas. En niet één tas, maar ineens vier tassen!

Vlak voor de feestdagen kreeg ik het in mijn hoofd om voor elk van de kinderen en hun partners een (gevulde) tas te maken. Maar welke? En met welke stof?

"Lili" sprong er wel een beetje uit in het boek. Een tas die me voor elk van de dochters en schoondochter geschikt leek.
Even in mijn voorraad gedoken en ik vond al direct dé geschikte stof voor de buitenkant. Een staal van een gordijn dat ik enkele jaren geleden kocht en waarover ik bleef twijfelen wat er mee te doen.
Een mooie, stevige stof met een ietsiepietsie blingbling er in.



Ook voor de binnenkant had ik nog iets geschikt liggen. Enkele meters stevig katoen waarvan ik ooit dacht er gordijnen mee te maken, maar dat is er niet van gekomen.



Onderaan de tas gebruikte ik nepleder, afkomstig van een tafelloper.



Al vlug besloot ik om het ritszakje dat in de Lili hoort te zitten, niet te maken. Er was niet voldoende stof over en, belangrijker, ik had niet voldoende tijd.

Ik verstevigde de buitenstof met plakkatoen, op de binnenstof streek ik dikker vlies H630. Tegen de bodem van de binnenstof deed ik een stukje Decolvil light zodat de tas toch zeker zou blijven staan.
Het zoeken van de stof, knippen en verstevigen kostten me meer tijd dan het in elkaar naaien.

De handgrepen maakte ik uit dezelfde stof als de buitentas. Om deze te verstevigen gebruikte ik onderstaande rol. Zijn er hier naaisters die het herkennen? Ik kreeg het van de moeder van een vriendin die haar naaikamer opruimde. Superhandig voor het maken van handgrepen!



Alles wat ik nodig had, vond ik in mijn voorraad. Zelfs een nieuw klosje zwart garen kwam ik tegen. Zo content dat ik niet naar de winkel hoefde voor benodigdheden ;).

Bodem + buitenstof + handgrepen ziet er zo uit.



Alle vier de binnen- en buitentassen staan te wachten om geassembleerd te worden.



Ik had niet voldoende rivetten in huis, dus besloot ik de handgrepen extra vast te stikken. Net op tijd dacht ik aan mijn labeltje.




De binnenkant, zonder ritstasje, netjes afgewerkt.



Yes, alle vier de tassen tijdig klaar!



Ik trok naar de plaatselijke Oxfam-winkel voor allerlei lekkers om de tassen te vullen. Als finishing touch kwam er nog een zakje met overheerlijke wafeltjes (voor het goede doel) bij.



Zo jammer dat er geen stof over is om er eentje voor mezelf te maken...  'k Zal een ander mooi stofje moeten uitzoeken en terug aan de slag.
Lili, een heel tof model om te maken!