zondag 27 augustus 2017

Deken van Victoriaanse kant

Oftewel: Het "Victorian Lace Square Crochet Blanket" dat ik zag bij Esther.

Vorig jaar lag ik enkele weken plat omwille van rugproblemen. Het was rond die tijd dat ik het berichtje las van Esther over haar deken.  Kleine lapjes, zou ik die al liggend kunnen haken?
Ik vroeg de echtgenoot om mijn mand met restjes Stylecraft bij me in de woonkamer te zetten en ging aan de slag.




Ik haakte er eentje en dat ging verrassend goed.



Ik haakte van elke kleur die ik had liggen een vierkantje. Niet enkel tijdens mijn platte rust, maar ook de daarop volgende weken, maanden...



Toen ik er van elke kleur eentje had gehaakt, besloot ik ze nog eens met dezelfde kleur te haken. Telkens ik geen project meer had liggen, of graag iets klein tussendoor maakte, haakte ik enkele lapjes.
Maar ik had er graag nog meer kleurtjes bij. Ik vroeg de dames van ons HandWerkCafé om eens tussen hun restjes te kijken.





Dankzij hen had ik uiteindelijk een 75-tal verschillende kleurtjes!



Er moest ook nog wel eens iets met de lapjes gaan gebeuren... Ik koos een donkergrijze kleur uit en zette de lapjes willekeurig aan elkaar. Van elke kleur eentje.



10 rijen van 7 vierkantjes = 70 vierkantjes. Ik had er nog 75 liggen. Deze zette ik aan elkaar met beige.



Ik haakte de vierkantjes aan elkaar en maakte er nog een simpele rand omheen.







Maar zoals telkens... de draadjes instoppen. Dat heeft enkele maanden geduurd. Het zal nooit een van mijn lievelingswerkjes worden!



En nu, nu zijn beide dekens klaar!
Tadaa...........



2 grote, lekker warme dekens van 132 x 186 cm.

Beige randen

Grijze randen

Elke kleur zit slechts eenmaal in elk deken.




In het ene deken zitten 5 kleuren die niet in het andere zitten, en vice versa.



En omdat ik het niet kan laten; nog enkele extra foto's ;).














woensdag 9 augustus 2017

Zeteltje

Een hele tijd geleden, kocht ik in een kringwinkel voor amper 1 euro een kinderzetel. Zeteltje zag er goed uit, maar had geen kussen meer...
Na lang - véél te lang - op een zolderkamertje te hebben gestaan, besloot ik enkele weken geleden dat het hoog tijd werd om er een nieuw kussen in te maken. Ik weet niet waarom ik het steeds maar uitstelde, want het was in enkele uurtjes klaar.

In mijn stoffenkast lag nog een mooie lap die ik ooit kocht op een stockverkoop. Helemaal de kleuren die bij zoon en schoondochter in huis passen.



Schuimrubberen vulling had ik ook nog liggen. Even meten, rekenen, tekenen, knippen en aan elkaar naaien. Zo simpel kan het zijn!



Achteraan schuift de hoes over de zetel. Ik kan het niet laten zien. De zetel is reeds verhuisd en vergat een foto van de achterkant te nemen...

Dat het zeteltje direct goedgekeurd werd door Storm is wel duidelijk ;).